focusing

Focusing uskrzydla … otwiera zamknięte drzwi … przynosi nowe sposoby na bycie i z tym co radosne i z tym co trudne … sercem tej praktyki jest pauza, zatrzymanie i wsłuchanie się w siebie … w swoje ciało …

Zapraszam Cię do Gdyni, nad morze … do odkrywania ogrodu uważności … do miejsca … przestrzeni, w którym twój fizyczny oddech łączy się z większym oddechem wszechświata i kochającej Obecności, niezależnie od tego jakie Jej imię nosisz w swoim sercu … do odkrywania ścieżki ku temu za czym głęboko tęsknisz … do czego coś cię woła … i do poznawania swojej tęsknoty za tym …
Rumi mówi, że sama nasza tęsknota jest już tym czego szukamy …

Dzisiaj chcę Was zaprosić razem z Liz Baring do wypróbowania formy ekspresji, do której rzadko sięgamy … niech to będzie dzień dziecka dla dorosłych … niech to będzie kształt, kolor … z lekkością i bez rozmyślania … właśnie tak, jak to robią dzieci, zanim zawstydzi je ktoś dorosły … użyjemy plasteliny, aby zaangażować Twoje wewnętrzne dziecko w zabawę … aby wyrazić głębię swojego odczuwania … wyrazić „to coś więcej” … to, co drzemie … co jeszcze nienazwane … może nawet nie ma pojęcia, że mogłoby zaistnieć … Usiądziemy razem i po prostu pozwolisz swoim dłoniom połączyć się z materiałem. Pozwolisz, aby Twoje dłonie „mówiły” i symbolizowały i wyrażały Twoje poczucie siebie w dowolnym kształcie ..

Jak nauczyć się odczuwać to, co jest w Tobie najbardziej żywe i żyć pełniej czerpiąc z tego źródła – ABC Focusingu poprzez niewerbalne środki wyrazu … dla tych, którzy zaczynają swoją przygodę z Focusingiem i też dla tych, którzy chcą się nim dzielić z grupą znajomych, z dziećmi … i nie wiedzą jak zacząć. Jak zawsze zaczniemy od zwolnienia, zatrzymania się i spotkania ze sobą samym. Przygotuj kartkę papieru i 3 kolorowe flamastry lub kredki. Nie potrzeba wiele aby focusingowa postawa szczerego zasłuchania, nieoceniająca, przyjazna obecność i zatrzymanie w zaufaniu do tego, co się wyłoni wydały owoce pięknego, głębokiego spotkania…Wiemy, że Focusing polega na uważnym słuchaniu własnego ciała, naszego wewnętrznego głosu … ufa, że nasze ciało ma swoją własną, wewnętrzną mądrość, że “wie więcej” niż nasz umysł … że szybciej i skuteczniej pozwala się nam skontaktować z naszym wewnętrznym doświadczeniem. Wiemy też, że uczy nas zatrzymania się na moment i wsłuchania się w siebie … ważne jest też, że uczymy sę go właśnie porzez samo praktykowanie …

Za nami już wiosenne porządki w mieszkaniach i na grządkach …  świąteczne zabieganie i rodzinne spotkania pewnie też … Czasem pozostajemy z pytaniem: czy było tam miejsce na moje spotkanie z samą sobą? Czy spotkałem siebie, swoje potrzeby, marzenia, czy był na to czas i miejsce … by zagościć, odpocząć w swoim własnym wnętrzu? Dobra wiadomość jest taka, że to nie musi być trudne … nie musisz „poświęcać się” temu z opuszczona głową – możesz to zrobić bardzo prosto i radośnie … nasza wewnętrzna przestrzeń daje się zaskakująco łatwo uporządkować … i to jest bardzo pomocne, kiedy czujemy się przytłoczeni wielką ilością zadań, trudnymi wydarzeniami, jesteśmy zestresowani, nie udaje się nam spokojnie wyspać … bez roztrząsania trudnych spraw czy rozstrzygania dylematów … potrzebna jest tylko chwila czasu , może kartka papieru, kredki, flamastry … może zwyczajnie długopis … czasem samo zatrzymanie …

W czasach niepewności, gdy tak łatwo stracić poczucie gruntu pod stopami – wolność kierowania naszej uwagi tam, gdzie tego chcemy to wielki dar.
To takie cenne, że możemy się uczyć krok po kroku, jak nie dać sobie odebrać tego prawa … w codziennym zgiełku mediów i na zakrętach życia … cierpliwie i powoli odkrywając, że umiejętność świadomego powracania do bezpiecznego, znanego miejsca wewnątrz mnie sprawia, że tutaj i teraz mogę oddychać pełniej.

Dziwne to uważne czytanie … można i poczytać … i pobyć ze sobą … i porozmawiać … i poczuć się usłyszanym … wysłuchaną … i z uwagą spotkać kogoś … wszystko to znajdziesz w naszym „uważnym czytaniu”

Kojący kolaż – niezależnie od tego czy powstanie obraz konkretnego miejsca na ziemi, czy takiego, które istnieje w twojej wyobraźni … wyruszymy w podróż z intencją delikatnego otulenia siebie jakościami przynoszącymi połączenie z tym głębokim, wewnętrznym spokojem. Czasem to najprawdziwsze miejsce w nas jest przysypane, przykryte wszystkim, co zamieszania i zamieci życia niosą ze sobą, tym co jak rzeka osadza kolejne warstwy mułu, piasku i wszystkiego co zabrała po drodze … wysuszymy z ciekawością otwierając się na to, co podpowie nam ciało … słuchając tego „co jakby samo się ułoży” ze skrawków gazet, czasopism, zdjęć, które jakoś wpadną Ci w oko … ufając, że „coś w nas wie” jak znaleźć drogę …

Śpieszę tu na początku z wyjaśnieniem , że EFA jest otwartą grupą Focuserów spotykających się co roku w jakimś pięknym miejscu w Europie – European Focusing AssociatING – tak! – nie Association, ale Associating … by próbować nazwać ten flow, by podkreślić nieustające zmienianie się i nowe próby znalezienia dobrych proporcji pomiędzy strukturą tych spotkań, a swobodą szukania tego, co chce się wyłonić i odsłonić nieoczekiwanie nowy i świeży kawałek tego, co więcej…

Na początku lat siedemdziesiątych, kiedy Eugene Gendlin próbował zdefiniować Focusing jako umiejętność, której można się łatwo nauczyć,
jego uczniowie utworzyli wspierającą, otwartą społeczność zapraszając wszystkich do doświadczenia focusingu i słuchania sercem.
Wiele osób na całym świecie cieszy się takimi grupowymi spotkaniami partnerskiej wymiany focusingu do dziś. Pierwsza taka grupa nazywała się „Changes” czyli „Zmiany” … i tak już zostało. Dzisiaj to zaproszenie dotarło do Ciebie.